Uroczystość Wniebowstąpienia jest radosna, mimo tego, że od tego momentu poza cudownymi objawieniami, które są specjalną łaską dla człowieka, nikt już nie ogląda Chrystusa Pana własnymi oczami. Kiedy rozstajemy się z najbliższymi, chodzi np. o pogrzeb, to godzimy się z myślą, że nie będą już oni obecni w naszym życiu i wracamy z cmentarza najczęściej płacząc. A apostołowie wracali z Góry Oliwnej pełni radości, choć przecież po ludzku rozstali się z Chrystusem.
Wszystkie Ewangelie Okresu Wielkanocnego opisują spotkania uczniów z Chrystusem Zmartwychwstałym i słowa, które do nich wypowiedział. W Ewangelii św. Jana jest wiele wypowiedzi Chrystusa dokładnie zanotowanych, więc jeśli nawet Jan umieścił je gdzieś w środku swojej Ewangelii jest duża szansa na to, że powiedział je Pan Jezus Zmartwychwstały. Słowa te musiały mieć jakąś wyjątkową moc niedostępną ludziom, a dostępną tylko Bogu, że zapadły w pamięć apostoła. Do takich słów należy dzisiejszy fragment: mowa o Dobrym Pasterzu. Jest to jeden z tytułów Mesjasza.
Uroczystość Wniebowstąpienia jest radosna, mimo tego, że od tego momentu poza cudownymi objawieniami, które są specjalną łaską dla człowieka, nikt już nie ogląda Chrystusa Pana własnymi oczami. Kiedy rozstajemy się z najbliższymi, chodzi np. o pogrzeb, to godzimy się z myślą, że nie będą już oni obecni w naszym życiu i wracamy z cmentarza najczęściej płacząc. A apostołowie wracali z Góry Oliwnej pełni radości, choć przecież po ludzku rozstali się z Chrystusem.